aroker ([[Codjowaedje viker|codjowaedje]]) '''I.''' [v.c.] [[Motî:agritchî|agritchî]], moussî dins (on rok, la k' on dmeure [[Motî:astok|astok]]). Surtot po l' camionete di police k' esteut arestêye djusse padvant l' måjhon; dji l' aveu aroké e fjhant m' tournant volegaz dissu l' voye ([[J. Goffart]]). F. accrocher. '''II.''' [v.s.c.] dimorer [[Motî:astok|astok]]. Les mots aroként dins d' garguete, et s' î aler catchî come po s' fote di lu ([[L. Somme]]). F. s’arrêter, se bloquer, caler. '''III.''' s' aroker [v.pr.] si vni caler. Ès-n amçon s' a vnou aroker dins m' goyî; il a cachî d' l' anlver, mins a sketé l' boket d' fier ([[J. Goffart]]). F. se planter, s'échouer. Etimolodjeye : viebe fwait so l' etroclaedje "a rok" : [[divancete a]] + bodje "rok" ([[Motî:rotche|rotche]]). | aroke [f.n.] 1. rujhe. Loukîz a: [[Motî:problinme|problinme]]. F. problème. 2. pire k' on s' aroke avou. F. pierre d'achoppement. | aroké, arokêye [addj.] estance d' ene djin ou ene sacwè ki s' a-st aroké. Li machine a keuze est arokêye. F. arrêté, en panne. | arocaedje [o.n.] li fwait di s' aroker. | arokeu, arokeuse [o.f.n.] li ci (cene) ki fwait aroker åk. F. Choppeur.