aschate [f.n.] fén boird, dins l' ratourneure "a l' aschate": djusse å boird, presse a toumer. >> Schwele a l' aschate soune a si etermint: Ni metoz nén les cassons å fén boird (d' ene tåve, d' ene dresse); i vont tchaire et si spiyî. Disfondowes: ascate; a-chate, a-hate, ascape. Etimolodjeye: etrocla di a-schate, rifwait di a schape (?); coinreces Årdene nonnrece (ascate), Bastogne (a chate), Lidje (a-hate) | aschatî, aschatresse [o.f.n.] onk, ene ki n' vout nén discuter des idêyes (politikes, rilidjeuses); rl a: estremisse, etegrisse. Disfondowes: ascatî, ascatresse, Etimolodjeye cawete -î, 1996.