aschoûter 2 (codjowaedje) [v.s.c.]

1. aprepyî po schoûter. Taijhoz vos; nos n' avans waire di tins; aschoûtez mu ! (L. Hendschel). F. venir écouter.

2. schoûter avou ene aschoûtrece. Vloz aschoûter l' cour et m' dire çou ki vs oyoz ? On dit eto: osculter. F. ausculter.

Etimolodjeye : betchete a- d' aprepiaedje.

| aschoutaedje 2 [f.n.] schoûtaedje avou l' aschoûtrece. C' est on cour ki shofele a l' aschoûtaedje. I savèt ça å schoûtaedje des batmints d' cour. F. auscultation.

| aschoûtrece [f.n.] usteye do docteur, di l' årtisse, k' il aschoûte avou li cour, les peumons, et pa des côps l' vinte. Cwand k' on n' aveut pont d' aschoûtrece, on meteut si oraye sol goidje do malåde,... u del malåde. F. stéthoscope.

Etimolodjeye : cawete -rece, noûmot, 1995.

• Dipus d' racsegnes so l' aschoûtaedje et ls aschoûtreces