askeuter (s' askeuter) (codjowaedje) [v. pr.] aspoyî l' keute so ene sacwè, po s' sotni. I s' a askeuté sol candliete, et dmander on dmey. F. s'accouder.

Disfondowes: askeuter, askeutè, ascoter.

| askeutêye [f.n.] viye muzeure, k' aléve do keute disk' å dbout des doets (a pô près 50 cm). F. grande coudée.

Disfondowes: askeutêye, ascoudêye.

• dipus d' racsegne so les viyès mzeures.