astaedje [o.n.] tchaeke livea d' on bastimint, d' ene hôte måjhone, d' on bildigne wice k' i gn a des tchambes, des cwårtîs. I dmorèt dins on vî cwårtî, å troejhinme astaedje d' ene pôve måjhone (P. H. Thomsin). rl a: plantche \ plantchî. F. étage.