atourner (codjowaedje) [v.c.] 1. tourner comifåt (ene lete, on cåzaedje). Dji vos scrirè bén vosse messaedje si dj' el pou atourner. C' est onk k' atoûne todi si bén tot çou k' i dit. F. formuler, exprimer. 2. tourner (ene sakî) po k' ele vos voeye voltî. Elle aveut cnoxhou ç' tipe la; lu l' aveut atourné, et leye s' end aveut amouratchî (G. Lucy). On dit eto: andoûler. F. séduire. 3. tourner (ene sakî) a ses idêyes. I l' a atourné po k' i nos avoye on rnon po les louwaedjes k' on n' a nén payî. F. convaincre, amener. Disfondowes: atoûrner, atôrner. Etimolodjeye: viebe "tourner", betchete -a (fé fé) (fé tourner). | atourné, atournêye [addj. & o.f.n.] 1. dedja bén crexhou tot djåzant d' èn efant. On dit eto: refoirci, screfyî. F. formé, développé. 2. tourné (cou-d'-polin) tot djåzant d' on vea. F. culard. Coinrece Årdene.