atuze [f.n.] pinsêye bén etcherpetêye, ki va siervi d' modele po comprinde åk u po ndè basti des teyoreyes. Les efants divèt dire des fråzes et s' responde n' on l' ôte e walon: c' est ça l' atuze "walon = vicant lingadje" (L. Mahin). Nos vicans co trop sovint avou les creyinces ki les diyalectolodjisses walons nos ont heré el tiesse; pask' il ovrèt co - nén tertos mins bråmint - avou les atuzes linwistikes des anêyes 1880 - dj' el di sins rire (L. Hendschel). L' atuze come cwè, praticmint, on pôreut rfonde li walon, ça n' date, po dire, ki d' 1990. F. concept, notion. Etimolodjeye: bodje "tuzer", betchete "a-" sol modele di apinse, 1995.