avizer
I. [v.c.d.]
1. vey tot d' on côp. El Tossint houte, dji rôléve dissu l' voye do Roû cwand dj' a avizé l' vî Tchofile (J. Schoovaerts). F. aviser, remarquer, apercevoir.
2. shonner (+ viebe). Et, dzo leus bassès coxhes, i n' crexhe ki des bouxhons k' elle avizèt voleur waeranti d' leu fouyaedje (H. Simon). rl a: ravizer. F. sembler, paraître.
II. [v.c.n.d.] riwaitî, prinde asteme (a). I fåt avizer a çk' on fwait. F. prendre attention.
III. s' avizer (di) [v.pr.] aveur l' idêye (di). Et s' i s' avizrént jamwais d' aler scrire conte li nôblesse et les priyesses (L. Hendschel). F. s'aviser (à), penser (à), prendre l'initiative (de).
| avizance [f.n.]
1. idêye k' on-z a d' avance di çki va ariver. Di k' dj' end a yeu ene, d' avizance ! F. intuition, clairvoyance.
2. manire di rwaitî ene sacwè. Mins vola ki l' avizance do vea divént pår pus pôzitive dins li spot ki shût (L. Mahin). rl a: riwaita. F. image, look.
3. sacwè k' en prind po magnî e voyaedje; eurêye fwaite raddimint. Vos nd avîz cåzé å raploû, mins dj' esteu evoye ås avizances. rl a: marinde. F. en-cas.
4. (pus stroetmint) amagnî tipike di Nameur, fwait d' on boket d' påsse metou åtoû d' ene u deus såçusses. Li cofrereye "Les Cresteas d' Mouze" rimetèt a l' oneur l' avizance tradicionele di Nameur. rl a: tchôd-tchén.