avoyî 3 [v.c.] (v. m. d' tchårlî) 1. travayî les dbouts d' èn aessi d' tchår, tot-z emantchant les fizêyes°, po k' el rowe soeye a voye, ça vout dire si mete dins les aroymints "standårds" des viyès voyes di tere. Puski les rowes ripoizént so ene fizêye metowe a roye di cir, li pont d' aspoye, ele si fjhént tchessî foû del fizêye; I faleut don croker l' fizêye po ki l' rowe toûne bén sins aveur håsse di schaper; c' est çk' on loméve avoyî l' aessi: li travayî po ki l' rowe soeye a voye (L. Baijot). rl a: sicusse. F. carrosser. Disfondowes: avoyî, avoyi, avayî. | avoyaedje 3 [o.n.] 1. no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si rzulta) pol viebe "avoyî 3". Et i dit insi: "Vos m' denroz ostant po l' avoyaedje di l' aessi. F. carrossage de l' essieu. 2. plaece ki les fizêyes s' emantchèt avou l' blo d' aessi. Disfondowes: avoyâdje, avoyadje, avoyèdje.

adjinçna d' èn aessi mostrant l' avoyaedje (amontaedje pa L. Mahin).