aweye [f.n.] pitit fier avou on trô, po keude. F. aiguille.

Disfondowes: awèye, awîye, awîe, awyîe, awèye, awêye, èwîye, ëwîye, agueûye, agûe, èguîye, miersipepieuzmint el mape ey el notûle A.L.W. 1.1.

| awiyete [f.n.] feré dbout d' ene laecete, po stitchî dins les ouyets do solé. Gn aveut les minmes ås sinets des lives di messe. Li priyesse rifwait les awiyetes d' on live di messe po s' espaitchî di trop tuzer (Jeanne Houbart-Houge). F. ferret.

Disfondowes: awiyète, awyète, aguiyète, anguiyète.

| awiyêye [f.n.] aweye, avou l' fyi k' est dvins. Dene mu ene awiyêye di fyi.

Parintêye:

• ranawyî.