aweye [f.n.] pitit fier avou on trô, po keude. F. aiguille. >> ele keud voltî al grosse aweye: ele fwait voltî l' amour.
Disfondowes: awèye, awîye, awîe, awyîe, awèye, awêye, èwîye, ëwîye, agueûye, agûe, èguîye, miersipepieuzmint el mape ey el notule A.L.W. 1.1.
| awiyete [f.n.] feré dbout d' ene laecete, po stitchî dins les ouyets do solé. Gn aveut les minmes ås sinets des lives di messe. Li priyesse rifwait les awiyetes d' on live di messe po s' espaitchî di trop tuzer (Jeanne Houbart-Houge). F. ferret.
Disfondowes: awiyète, awyète, aguiyète, anguiyète.
| awiyêye [f.n.] aweye, avou l' fyi k' est dvins. Dene mu ene awiyêye di fyi.