axhorer (codjowaedje) [v.c.] touwer (avou ene pondante sacwè). Ça aveut winké come s' on areut yeu-st axhoré on pourcea (J.P. Dumont). C' est mi ki l' a-st axhoré, ci fås djubet la. Et d' bon cour eco (J. Lahaye). Nos n' l' alans tolminme nén axhorer: c' est nosse fré, c' est l' minme sonk k' nozôtes (Djeneze, ratourné pa L. Hendschel). F. tuer, massacrer, poignarder.

Etimolodjeye : viebe fwait sol bodje xhore avou l' betchete a-.

| axhoraedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "axhorer". Po zels, li tchîf halkinéve di trop; et zels estént presses; il alént fé poirter li dôlêye ås espions, et cmincî leus axhoraedjes (L. Mahin). F. meurtre, massacre.

Omonimeye coinrece :

• axhårer.