båbineme [o.f.n.]

1. djin nén foirt sûteye. Kéne båbineme ki cisse båshele la ! Loukîz nosse gros båbineme ki ndè va tot remdèdem (M. Hicter). Li djonne Wiyåme a stampé on rmarcåve båbineme divins l' role da Toumas (R. Dambly). Mi prinss po on båbineme, sins fåte, Arsinne Lupin, la ? (J. Lahaye). On dit eto: båbô, sot Matî. F. lourdaud, balourd, niais, benêt, bêta. >> dimani l' boke å lådje come on båbineme: dimorer a waitî come on båyåd. F. bouche bée.

2. couyon. Vola on bea båbineme k' est tot honteus d' abressî les båsheles. On dit eto: schitåd F. poltron, timoré, couard.