båcnire [f.n.] 1. (vî mot d' tcheron et d' cinsî) båre di fier ki mousse dins des trôs come des båketes, kel tcheron a cåvlé dins l' bwès, e diferinnès plaeces dins les tchårs, les tcheretes, les begnons, metans: a) li cene ki raloye li timon å dvant des årmons (30 cm longue). b) li cene ki rtént li caisson d' ene tcherete et k' on rsaetche cwand on l' vout fé aler a cou (on gros mete longue). rl a: sipeye. c) li cene ki passe dins deus trôs metous ådvant des rujhales, et ki rtént l' schalete. 2. (mot d' fotografe) pitit agayonaedje ki drove et ki rclôt li trô del båkete d' èn aparey foto. F. diaphragme. Disfondowes: baucnîre, bâcnière, Gm bâkière. Etimolodjeye: bodje båk- (fwait pa scawaedje di båkete), dobe cawete -nire (emantchaedje ki va avou ene båkete). Coinrece Årdene nonnrece.