båker [v.s.c.] 1. riwaitî çou k' on n' divreut nén, tot dmorant catchî; Ele vinént båker padrî l' finiesse. F. épier, guetter. rl a: abåker. 2. passer l' tiesse dins on trô po rwaitî. I vleut bén båker pal finiesse do batea. rl a: båcter, båcnire, båkea. Disfondowes: bauker, baukè, beuker. Pc. boker. Gm. bauquer, bâquer. Tch. bôker, abeuter. Coinrece Årdene nonnrece, Fumwè. Etimolodjeye: latén batare (esse å lådje) ? u vî lussimbordjwès baug (sinse ?). | båkete [f.n.] bawete po-z î loukî dins en ouxh, on meur; rl a: loukete, potale. Disfondowes: baukète, beucate, beukète. Pc. bokète. | båke [f.n.] riwaitaedje did catchi "Ene båke so les bwès d' l' Årdene", c' esteut li prumî live da Lucyin Mahin. Etimolodjeye: sivierba di "båker", 1982.

Imådje:Bauke4.jpg

båker: "Ene båke so les bwès d' l' Årdene", c' esteut li prumî live da Lucyin Mahin.