båker [v.s.c.] (codjowaedje)
1. riwaitî çou k' on n' divreut nén, tot dmorant catchî. Ki vént i båker la, ci-la ? Ele vinént båker padrî l' finiesse. Il a vnou båker pal craeye di l' ouxh (F. Twiesselmann). F. épier, guetter, regarder à la dérobée. rl a: abåker. >> båker a l' ronde: riwaitî di totåtoû.
2. riwaitî avou des grands ouys, come des båyåds. Les cis d' Årvaye, adjokés so les rotches, båként la, tot droles, après l' prumî trin k' a passé a Pwès (P.J. Dosimont). On dit eto: bignî, lurter, riloukî, guignî. >> båker ås ålouwetes: tuziner, sins rén fé. F. bayer aux corneilles, rêvasser.
3. riwaitî raddimint des sacwès k' on n' divreut nén vey. Si plaijhi, c' est d' aler båker amon les djins, po vey çou k' il ont e leus måjhons. F. jeter un coup d'œil, espionner.
4. passer l' tiesse dins on trô po rwaitî. I vleut bén båker pal finiesse do batea. rl a: båkea, båcnire.
Etimolodjeye: viebe fwait sol bodje latén "batare" (båyî), cawete -ker.
| båke [f.n.] riwaitaedje did catchî. F. regard furtif. >> Ene båke so les bwès d' l' Årdene: live a môde des lives di scole sicrît pa Lucyin Mahin.
Etimolodjeye: sivierba di "båker", 1982.
| båkeu, båkeuse u båcresse [o.f.n.]
1. li ci (cene) ki båke. F. espion, inspecteur, surveillant.
2. båyåd. F. badaud, flâneur, curieux.
| båcaedje [o.n.]
1. no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "båker". Po n' nén atirer l' båcaedje des vijhéns, I pasront på drî del måjhon åd triviè des paxhis ey e shuvant les håyes (E. Benoit). Loukîz a: awaite. F. guet, surveillance, espionnage.
2. (pus stroetmint) manire di waitî. Li diåle esteut araedjî, mwais; il aveut l' båcaedje metchant (E. Benoit). On dit eto: rwaita, waita, loukeure. F. regard.
| båcreye [f.n.] båcaedje ki s' repete. Les Irakyins n' ont nén volou leyî moussî les awaiteus d' l' ONU e deus plaeces: i djhèt ki ç' n' est pus d' l' inspectaedje, c' est del båcreye. F. espionnage, curiosité malsaine.
Tcherpintaedje : cawete -reye, 1996
Ôte parintêye: