båtche [f.n.]
1. grosse toele po rascovri des martchandeyes. I va ploûre, tapez vite ene båtche so l' tcherete. On meteut ene båtche sol dos d' ene vatche k' aveut des fives.
2. plantche po fé des båtcheyes. F. planche.
Etimolodjeye : erî-rfwait tîxhon "balko" (sinse ?)
| båtchire [f.n.]
1. båtcheye (inte-deus d' plantches).
2. båtche (plantche po fé cist inte-deus la).
3. inte-deus dins on ståve po schåyî les tchvås des vatches, les veas des åmayes, evnd. F. cloison.
Tcherpetaedje : cawete -ire
| båtchî 1 [o.n.] plantches po rascovri on meur, ådvins. On dit eto: båtchire. F. lambris.
Tcherpetaedje : cawete -î
| båtchmint [o.n.]
1. aboctaedje di plantche po ristoper on trô. On mete des båtchmint so on bastimint tant k' les fniesses ni sont nén co metowes. F. barricade.
2. plantche avou ene portåjhe, po fé des meurs di plantches. F. palplanche.
3. poutrele ki tént les pås d' ene digue. F. madrier.
Tcherpetaedje : cawete -mint
Parintêye :
Pwaire minimom :