{{Wiccionaire-motî|bague}} [[Imådje:bague.jpg|thumb|I lyi mete li bague d' acoirdances e s' doet (poirtrait saetchî pa L. Mahin).]] bague 1 [f.n.] 1. pitit rond d' fier, di keuve, k' on mete après s' doet, u après les pates des oujheas. Les colons ås longs voyaedjes poirtèt tertos leu bagues (J. Wisimus). F. bague, anneau. >> bague di mariaedje, bague d' ôr: bague ki les maryis si metèt ås doets d' n' on l' ôte. F. alliance, anneau de mariage. >> awè ene bague e s' doet: esse maryî. >> aler kê les bagues: aler atchter les bagues di mariaedje; esse seur k' on s' va maryî. >> bague d' acoirdances: bague k' on s' dene cwand k' on fiesse ses acoirdances. >> i s'ont rindou les bagues: i n' sont pus po s' maryî. Franwal: ahåyant po: rompre les fiançailles. >> C' est ene bague e vosse doet: c' est ene sacwè ki vos va polou siervi. Franwal: ahåyant po: c'est une corde à votre arc. >> Avou mes çanses, dji trovrè bague a m' doet: si nole feme ni m' vout paski dji n' so nén bea, dj' endè trovré bén ene ki cwire après les cwårs. 2. rondele d' agnon. Gn aveut ene bague d' agnon k' aveut toumé sol sitouve. 3. rond k' i gn a sol pî di sacwants åbussons, did cwand l' tchapea s' end a discolé. Gn a des åbussons ki n' si ricnoxhèt k' pa leu bague (P. Otjacques). | bagler [v.c.] mete ene bague a èn oujhea. Dj' a trové on tcherdonî bagué. | baguer [v.c.] bagler. | baglaedje [o.n.] metaedje d' ene bague di ricnoxhance a on moxhon tchanteu u a èn oujhea voyaedjeus. Asteure, si t' vous aclever des tcherdonîs, li baglaedje est oblidjî. F. baguage. | bagaedje 4 [o.n.] baglaedje. F. baguage.