banse [f.n.] | banslêye [f.n.] 1. çou k' gn a dins ene banse. 2. peclêye (grande cwantité). A meynute, li pere Noyé, erlujhant come on clå d' keuve po fé des ureus pa banslêyes, vudrè s' saetcheye dins les aistrêyes (C. Massaux). Dins tote li Walonreye, gn a ene banslêye di spots po dire k' ene feme ratind èn efant (P. Gilles).