banse [f.n.] usteye di oizires, di hårdêyes, u d' fier, come on grand pot po tcheryî des ptitès sacwès dvins. Loukîz a : mande, tchena, resse, coirbiyon. F. manne. >> djouwer come ene banse: må djouwer (å cwårdjeu). On dit eto: come on pî.

| banslêye [f.n.]

1. çou k' gn a dins ene banse. F. manne (de).

2. peclêye (grande cwantité). A meynute, li pere Noyé, erlujhant come on clå d' keuve po fé des ureus pa banslêyes, vudrè s' saetcheye dins les aistrêyes (C. Massaux). Dins tote li Walonreye, gn a ene banslêye di spots po dire k' ene feme ratind èn efant (P. Gilles). F. floppée.

| banslî, banslire [o.f.n.] onk (ene) ki, di s' mestî, fwait des banses, des tchenas, evnd.; si feme (si ome). Po-z adjinçner on sfwait tchena avou des schinons, i fåt esse valet d' banslî (L. Mahin). F. vannier.

Dipus d' racsegnes so l' ovraedje des banslîs