baster [o.n.] (mot d' medcene)

1. sigotaedje, dins ene voenne, d' ene drouke come di l' aiwe. I m' ont metou troes diferins basters. Nesse aveut fwait èn efractusse; il a dmoré cwate samwinnes al clinike: basters, catchets, scaner et tot l' Sint Fruskin (fåve). F. perfusion, goute-à-goute intraveineus.

2. usteyes po fé cist ovraedje la (buzete di plastik avou ene ebotcheure, et on ptit tonlea po régler l' passaedje). I leyèt trinner les vîs basters dins les banses. F. trousse à perfusion.

Disfondowes: bastêr, bacstêr, bacstinr.

Etimolodjeye: no d' måke (Baxter) divnou on cmon no, 1970.