Cisse pådje ci, c' est ene årtchive do pordjet motî (cnoxhou dizo l' rahouca R11) k' esteut-st elodjî so Wikipedia divant di divni l' Wiccionaire.

Pådje : Motî:bediveus
Date : 2015-06-27T12:12:00Z
Uzeu : Lucyin
Messaedje :
URL : https://wa.wikipedia.org/w/index.php?oldid=314357

[wikicôde]

Wiktionary-logo.svg

Po des linwincieusès racsegnes sol mot "bediveus", alez s' vey sol Wiccionaire

bediveus, bediveuse [addj. & o.f.n.]

1. djériveus(e), mins ki vént dmander çou k' i djéreye dissu. Vo l' la co ki s' eponte, tot bediveus, po dmander èn bouket d' tchocolåt, dandjreus.

2. ki fwait tot po s' vinte, ki n' a måy assez a magnî. F. gourmand(e).

Disfondowes: bèdiveus, bêdiveus, badiveus. Gm bâdiveus(e).

Etimolodjeye: bodje tîxhon "betteln" (briber), cawete -iveus.

| bediver

I. [v.c.]

1. djéryî après (aveur foirt håsse di). Ele bedivéve des fraijhes avou del crinme, e plin ivier. Dji bedivreu bén ça po soper. Dji bedivéve d' aler al dicåce a Bietris. F. envier, désirer, souhaiter fortement; convoiter.

2. briber, dimander. To voeyeus des pôves målureus ki vnént po bediver ene truke (R. Mouzon). F. mendier, quémander.

II. [v.s.c.] djéryî. I bedive toltins. F. avoir des envies.

Disfondowes: bèdiver, bêdiver, badivî. Gm. bâdiver. Coinrece Tchestrolès, Payis d' Bietris, di Smwès.

| bediveu, bediveuse u bedivresse [o.f.n]

1. onk (ene) ki n' sait nén çk' i (ele) vout. F. chipoteur (euse), indécis(e).

2. bribeu(se). F. mendiant.

| bediveuzmint [adv.] d' ene bediveuse manire. Riwaitî bediveuzmint li bén do soçon, c' est ddja a mitan l' voler. Il arivèt bediveuzmint po vs dimander kékes sôs. F. avec convoitise.

| bedivant, bedivante [o.f.n.] bribeus(e). F. mendiant.

| bedivreye [f.n.] håsse, djéria. I fåt continter les bedivreyes del mere: ôtrumint, l' efant vénrè å monde avou des taetches. F. envie.