{{Wiccionaire-motî|begyî}}
begyî ([http://lucyin.walon.org/codjowaedjes/bogyi.html codjowaedje]) [v.s.c.] 1. èn sawè cåzer d' ene seule trake et repeter des silapes, a cåze d' ene maladeye. F. bégayer. rl a: [[Motî:betchter|betchter]]. 2. dimorer a stok å mitan d' ses fråzes pask' on-z est dzôrné. S' i n' el sait dire sins begyî, k' i l' tchante ! F. balbutier, bafouiller, bredouiller. rl a: [[Motî:tchafyî|tchafyî]], [[Motî:fafyî|fafyî]], [[Motî:tchabouyî|tchabouyî]], [[Motî:babyî|babyî]], [[Motî:hakyî|hakyî]]. Disfondowes: bèg'yî, bèg'yi, bèg'yer, bèg'yè, bèguiyî, bèguiyi, bèguiyè, bèguiyer, bèguî, bèguîre, bèguèyer, bèguèyi. Etimolodjeye: neyerlandès "beggen" (berdeler)
| beguiåd, e [o.f.n. & addj.] ki begueye. Il a ene beguiåde vwès. Ci n' est nén avou on beguiåd k' 'on fwait èn advocåt. rl a: [[Motî:nafiåd|nafiåd]], [[Motî:tchabouyåd|tchabouyåd]], [[Motî:tchafieu|tchafieu]], [[Motî:mancåd|mancåd]]. F. bègue. Disfondowes: bèg'yaud, bèguiyaud, bègu.yaud, bèg'yâd, bèguèyaud, bèguèyâd, bèguiârd.
| beguieu, beguieuse u begueyresse
I. [o.f.n.] beguiåd(e). On beguieu, c' est ene sakî ki s' imberlificoteye dins a pô près tos les mots, copurade e lzès cminçant (C. Staquet). F. bégayeur, euse.
II. beguieu [o.n.] (mot d' moxhonî) pinson ki n' sait achever si tchant. Disfondowes: bèg'yeu, bègueû, bègueûr, bèguèyeu.
| beguiaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion et si rzultat) pol viebe "begyî". I fwait målåjhey rimédyî å beguiaedje. rl a: [[Motî:nafiaedje|nafiaedje]], [[Motî:båbotaedje|båbotaedje]]. Disfondowes: bèg'yadje, bèg'yâdje, bèguyâdje, bèguèdje. F. bégaiement.
[[Categoreye:Motî]]