belotmint [adv.] 1. douçmint, sins s' presser, tot(e) a si åjhe. Li moteur a rprindou sol pî sol tchamp, et si rmete a tourner mo belotmint, come on molén a grin ([http://lucyin.walon.org/lv/alcroejhete.html#blanke_dame L. Mahin). rl a: [[Motî:tuzanmint|tuzanmint]], [[Motî:londjinnmint|londjinnmint]], [[Motî:londjinniveuzmint|londjinniveuzmint]], [[Motî:loyminoymint|loyminoymint]]. F. lentement, doucement. 2. douçmint, tot rwaitant a lu. Dj' end aléve mo belotmint a cåze do brouyård. F. lentement, précaucioneusement. 3. douçmint, on ptit pô dpus tchaeke côp. E 1841, li Soce k' aléve divni Moncrabeau prind belotmint l' abitude di s' etresser ås walons scrijhaedjes (C. Massaux). F. progressivement.