berdouye [f.n.] (veyou d' on foirt mwais costé) broûs. Dji vos caye el berdouye po flani vosse djonnesse (E. Gilliard). Gn a nén on vert diale ki vos såreut dire çou k' est l' pus vî : les berdouyes del coû oubén les poûssires did padzo les bancs. On dit eto: bôjhe. F. boue, gadoue. >> coye berdouye: (pol rimaedje :couye berdouye) criyaedje po refoirci "Coye !".