betchfessî (codjowaedje)

I. [v.c.]

1. mete des longous cayets avou li dzeu d' onk djondant li dzo d' l' ôte. I betchfessèt les biesses dins l' vagon. On betchfesse les wéres (les tchvirons) so on toet (ramexhné pa M. Francard). Dji tchôcrans ene trûte dins tchaeke shabot, pus dji les betchfesrans (J. Calozet). I fåt betchfessî les djåbes sol tchår. F. croiser.

2. fé coûtchî des djins avou l' tiesse d' onk (di ene) djondant les pîs d' l' ôte. Cwand tote li måjhonêye raplike, fåt bén betchfessî ls efants po coûtchî, ca dji n' åréns nén des léts assez (L. Mahin). F. placer tête-bêche. >> betchfessî sicrijha°.

2. ecramyî, comaxhî. On-z a rtrové les coides totes betchfesseyes. F. entortiller.

II. si betchfessî [v.pr.]

1. aler coûtchî en on lét li tiesse d' onk djondant les pîs d' l' ôte. I n' avént waire di léts; ça fwait k' i doirmént betchfessîs. 2. (mot d' pornografisse) fé des djeus sessuwals, li boke d' onk (di ene) djondant l' seke di l' ôte.

Etimolodjeye: aplacaedje tîxhon no (betch + viebe fessî).

| betchfessaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion et si rzultat) pol viebe "betchfessî". Avou on sfwait betchfessaedje, on wangne dedja bråmint del plaece. F. disposition tête-bêche.

| betchfessî [o.n.] (mot d' linwincieus) betchfessî scrijha. F. diasystèùme orthographique.

Etimolodjeye: pårticipe erirece metou po no, 1995.

• [[betchfessî scrijha|Pondants et djondants so les betchfessîs scrijhas do walon].