betchter 2 [v.s.c.] begyî. F. bégayer. rl a: tchafyî. Etimolodjeye: bodje neyerlindès "beggen" (berdeler) riwalonijhî, cawete raptitixhante a viebe: -ter. Disfondowes: betch'ter, bèg'ter, bectè. | betchteu, se 2 [o.f.n.] beguieu. F. bègue. Disfondowes: betch'teu, becteu. | betchtåd, e 2 [o.f.n. & addj.] beguiåd, e. | betchtreye [f.n.] beguiaedje. Si pårler n' est k' ene betchtreye tot do long (J. Haust). Disfondowes: betchtreye.