bijhler ([[Codjowaedje shofler|codjowaedje]])
I. [v.s.dj.]
1. fé ene pitite air di Bijhe (nén trop froede), sovint al fén d' l' ivier. I bijhléve co e moes d' may.
II. [v.c.] [[Motî:dibijhî|dibijhî]]. Mi djambe est bijhlêye. rl a: [[Motî:sibijhî|sibijhî]], [[Motî:kibijhî|kibijhî]], [[Motî:ebijhî|ebijhî]]. F. gercer.
Disfondowes: bîjler, bîhler.
| bijhlaedje [o.n.] l' accion del bijhe.
Parintêye:
* [[Motî:dibijhlé|dibijhlé, dibijhlêye]]