boûboû-laecea [o.f.n., pl. des boûboû-laecea] sakî ki boût rade, come li laecea (ki s' måvele vite). C' est on boûboû-laecea, mins ene feye ritoumé, c' est tote crinme (A. Maquet). On dit eto: subitin.

Etimolodjeye: mot d' aplacaedje viebe boure (avou rdoblaedje d' efant) + si coplemint laecea.