boûtner (codjowaedje) I. [v.s.c.] ravoyî ene ignire aviè l' tchambe, tot djåzant del tchiminêye, del sitouve. Li stouve boûtnêye: li solea lût seur so l' fowire. rl a: ragoler, ricraetchî, rabate, riboufer, rabôgyî, tezi. F. refouler. II. [v.s.dj.] 1. rivni del foumire aviè les djins. Li tchminêye rabat, i boûtnêye. 2. (imådjreçmint) sinte l' agnon (må tourner, po ene situwåcion). I cmince a boûtner. F. sentir le roussi. Etimolodjeye: sipotchaedje di "bitoumer", sinte li bitoume, aveur. Coinrece payis d' Vervî.