{{Wiccionaire-motî|bocå}} bocå [o.n.] 1. [[Motî:tupin|tupin]] d' veule, avou ene coviete, k' on-z î wåde di l' amagnî (confiteure, [[Motî:rolmope|rolmope]]). F. bocal. 2.amagnî k' on-z a metou e consieve divins. I fåt magnî les bocås d' poere. On dit eto: [[Motî:wek|wek]]. F. conserve. 3. pot u tube di veule k' on s' endè sieve dins les labos. C' est èn [[Motî:awatron|awatron]] di l' åbe del syince k' a vnou å monde dins on bocå ([[A. Maquet]]). rl a: [[Motî:esprouvete|espouvete]]; rl a: [[Motî:påpåd-bocå|påpåd-bocå]]. F. éprouvette. Disfondowes: bocau, bocâl. ---- [[wek|Dipus d' racsegnes sol fijahedje des bocås (po wårder l' amagnî)]]