{{Wiccionaire-motî|bokion}}
bokion, e [o.f.n.] ome, feme di mestî ki travaye dins les bwès (abate, finde, riceper evnd). Li bokion arive å pî d' on ptit tchinne, i l' adåme ås coisses po l' rinde fén rond (P.J. Dosimont). Voess bén ki dji sreu bén bokione, coume nosse pere ! rl a: [[Motî:taeyeu å bwès|taeyeu å bwès]]; [[Motî:bwejhlî|bwejhlî]], [[Motî:bwejhleu|bwejhleu]]; [[Motî:côpeu å bwès|côpeu å bwès]], [[Motî:kitaeyeu d' legnes|cotaeyeu d' legnes]], [[Motî:abateu|abateu]], [[Motî:findeu å bwès|findeu å bwès]]. Disfondowes: bokion, e, boukion, boukioune, bokiyon. Coinrece Basse-Årdene.