botnire [f.n.]
1. sistinme d' agrapaedje d' on mousmint, avou on boton d' on costé, et on trô d' l' ôte. Dj' a des botnires di soye a m' paltot. >> rire a sketer ses botnires: xhaxhler, rire di bon cour. >> magnî a sketer ses botnires: magnî bråmint. >> parint a l' deujhinme; u: troejhinme; u: cwatrinme botnire: parint did lon. Diloujhî, l' Conte, cwand il a-st aprins l' novele! Pus nén ene çanse, s' i vos plait ! Tot nd aléve a des cuzéns al troejhinme botnire do costé d' ses beas-frés... I lyi dmoréve djusse po sorviker ! (L. Hendschel). Li virusse do schôpia-tronnica des berbis a on parint al cwatrinme botnire: c' est l' virusse d' ene maladeye des djins, k' on lome li "Kreuzfeldt-Jacob" (L. Mahin). On dit eto: do costé del viye gregne. F. parent éloigné.
2. (pus stroetmint) potche metowe padvant so les djaketes. Il aveut metou ene fleur a s' botnire. Tåtî voleut-st aveur si botnire rodje wårneye. F. boutonnière.
3. (pa stindaedje) longowe sitroete playe, fwaite pa on coutea, ene sipeye, ene operåcion. rl a: kernaxhe. F. entaille. >> S' i m' atake måy, dji lyi fwait ene botnire; u: s' i m' vént co mastiner, dji lyi frè ene botnire dins s' panse: paroles di mançaedje.
4. (mot d' cerudjin) tos les fyis u les agrapes ki tnèt on rakeudaedje après ene operåcion. Lanawaire, on lyi a côpé dins s' goidje et lyi mete ene botnire (G. Renson). F. suture, points.
5. (noûmot d' cinsî, 1960) l' operåcion leye-minme, copurade li cezaryinne des vatches. F. césarienne.
6. (vî mot d' tcheron) finte fwait å dbout d' l' aessi po-z î mete li wesse.
Etimolodjeye: bodje boton, cawete -ire.
Parintêye :