boubou [o.n.] 1. brouxhe avou on longou mantche, po rnetyî ene sacwè metou mo å hôt (finiesse, coines avou des rantoeles). I vos fårè prinde li boubou po laver l' atike. Prindoz l' boubou po netyî les fniesses do plantchî. I s' a fwait rtchessî a côps d' boubou. F. tête-de-loup. >> ene tiesse come on boubou; u: ene tiesse di boubou: ene tiesse avou les tchveas ki dressèt come ene houre di singlé. F. tête ébourifée. 2. (po rire) asperdjesse (brouxhe ki l' curé trimpe dins l' benite aiwe et beni les djins u les cayets). Li curé spritcha l' waxhea avou s' boubou. F. goupillon. 3. feme k' a ene tiesse avou des tchveas ki bizèt å hôt.
