bounute I. [mot-fråze] 1. po sohaitî ene boune swerêye. Li feye s' a vnou mete co traze feyes so ses voyes, al vesprêye, k' i rivneut del campagne, mins i lyi breyeut "Bounute", et passéve sins l' aconter (M. Hicter). rl a: bonswer. F. bonsoir. >> priyî l' bounute a li cpagneye: dire bounute ås djins ki sont la. 2. po sohaitî d' bén doirmi. F. bonne nuit. >> (avou ene clignete) bounute et bondjoû, c' est bon po deus djoûs: po sohaitî bounute, ene miete po rire. II. [f.n.] dijhaedje do mot "bounute". Dji n' a nén oyou vosse bounute. Disfondowes: bounut', bounut', bunut', bone nut', boune nut', boune nët'. Etimolodjeye: mot d' aplacaedje addjectif + no.