brén [o.n.] flate, crote, radoûcixhant mot po stron, miere. F. crotte, merde. >> fote a l' ouxh come on brén so ene palete: Disfondowes: bréⁿ, brin, bran. Coinrece Coûtchant walon Basse-Årdene. | breni (codjowaedje) [v.s.c.] 1. divni noeråsse et pus tinre, tot djåzant d' on bwès d' tchåfaedje ki n' a nén stî bén sonné, u k' a dmoré trop lontins dvant l' ouxh, et dabôrd ki n' broûlrè nén bén. rl a: soker, hazi. 2. pouri et divni d' l' ansene, tot djåzant d' ene plante, d' on bwès dins tere. F. se décomposer. Etimolodjeye: viebe del 4inme sôre fwait sol bodje "brén" (divni come do brén). Disfondowes: brèni, brani. Coinrece Basse-Årdene.

Mots d' aplacaedje :

• brén d' agaesse
• mousse-e-brén

Parintêye:

• bernate, bernatî
• ebrener.
• aberner.
• dibrener.
• disbrener.