breni (codjowaedje) [v.s.c.]

1. divni noeråsse et pus tinre, tot djåzant d' on bwès d' tchåfaedje ki n' a nén stî bén sonné, u k' a dmoré trop lontins dvant l' ouxh, et dabôrd ki n' broûlrè nén bén. On dit eto : tchåforner; loukîz a: soker, hazi.

2. pouri et divni d' l' ansene, tot djåzant d' ene plante, d' on bwès dins tere. F. se décomposer.

Etimolodjeye: viebe del 4inme sôre fwait sol bodje "brén" (divni come do brin).