brete [f.n.] 1. margaye. Gn a yeu en brete inte les waloneus et les nén waloneus emey li soce "Li Coirneu". 2. trote. I n a ddja ene boune brete disk' å martchî (R. Goeminne). >> ene brete di prumire leccion: ene foite margaye. Etimolodjeye: gayel « britto » (tribunå).