broster ([[Codjowaedje tchicter|codjowaedje]]) [v.c.] magnî, tot djåzant di biesses magneuses di yebe. Les berbis ont brosté les steules Disk’ å dierin crawieus fistou ([[L. Mahin]]). Loukîz a : [[Motî:betchter|betchter]], [[Motî:paxhî|paxhî]]. F. "broûter".
| brosse [[[fås amissse]] di « [[Motî:brouxhe|]] ».] [f.n.] çou k’ a stî brosté.
>> brosse di gade !: bernike ! [= rén, come cwand ene gade a vnou brosté åk.]
| brostion [o.n.]
'''1.''' boket d’ ene plante ki dmeure cwand les biesses l’ ont brosté.
'''2.''' pitit boket ki dmeure d’ ene sacwè k’ a stî côpé. I nelzî dmeure pus k’ on brostion d’ cawe. Di l’ ôte des costés, gn aveut come on stitchon, on ptit brostion ki bizéve foû etur les djambes : ça rprezintéve li seke di l’ ome ([[L. Mahin]]). [Dins [[Vera (roman)|Vera]].] F. "moignon".
'''3.''' fén d’ ene sacwè. Les montinnes di Crimêye, c’ est l’ brostion coûtchantrece do Cocåze ([[L. Mahin]]). [Dins [[Vera (roman)|Vera]].] F. "appendice".
== Sourdant et pî-notes ==
broster [v.c.] paxhe a ptits côps. F. broutiller. Disfondowes: broster, brostè, brouster, broustè.
[[Categoreye:Motî]]