 Li rfondaedje di ç' mot ci a candjî sol Wiccionaire, et divni "brouxhire"
|
brouxhir,
brouxhire
I. [addj., purade padvant & o.f.n.]
1. ki s' poite bén sins waire magnî, ki magne did tot. C' est on brouxhûle efant, i mindje tot çk' on lyi prezinte. C' est on brouxhire: to lyi freus magnî tot çou ki t' vous. Contråve: nareus. F. frugal, rustique.
2. ki s' poite bén tot magnant ene pôve nouriteure, tot djåzant d' ene raece di biesses; ki n' dimande waire d' etertinaedje, tot cåzant d' ene usteye. Les bedots, c' est des brouxhirès biesses. Ces ptitès Francesses la, c' est des biesses mo brouxhires, la, ça. Ene Calachnicof, c' est on pô come on Fal, mins bråmint pus brouxhire; vos l' poloz eterer dins l' såvlon et li rpasser cweri deus moes après, elle est co todi presse a tirer (L. Mahin). F. rustique, résistant.
3. ki magne raddimint tolminme kén amagnî. Il est brouxhire, i magnreut des clås (Motî del Gléjhe). L' eure n' est pus a les reves si brouxhires (D. André). F. goulu, vorace.
4. nén bén travayî, tot djåzant d' on meube. I rifjhèt des brouxhirès tåves, po les cåbarets, a môde did dinltins. Loukîz a : brute. F. champêtre, rustique, en bois brut.
5. nén epådjné, tot djåzant d' on tecse, d' èn emile. F. brut., Ingl. raw.
6. ki n' fwait nén bén si ovraedje, tot djåzant d' ene djin. C' est on brouxhire po fé ene sacwè. Loukîz a: halcotî, wachoteu. F. maladroit, peu consciensieux.
7. ki n' mete pont d' want, ki dit çou ki pinse. Il ont prin èn ôte docteur, on grand brouxhire, ki n' l' a nén leyî fé totes ces comedeyes la, la, lu (A. Laloux). F. naturel spontané.
8. grossî (ire) , målaclevé (êye). I vs parexhrè on pô brouxhire, mins å fond c' est on cour d' ôr. F. grossier, rustre, malappris, balourd, paysan.
II. [adv.] sins fé d' inbaras. A leu måjhon, i magnèt brouxhire. F. frugalement, naturellement.
| brouxhûle [addj., purade padvant & o.f.n.] brouxhire.
| brouxhirmint u brouxhûlmint [adv.] d' ene brouxhire manire. Il a dessiné brouxhirmint les cwate plaeces-bas, et i n' a nén ddja mårké l' eplaeçmint des ouxhs. F. grossièrement, gauchement, sommairement.
| brouxhirté u brouxhûlisté [f.n.] cwålité u dfåt d' ene brouxhire sakî, d' ene brouxhûle sacwè. Li brouxhirté, c' est ene cwålité po les biesses avår la; on n' a nén dandjî d' cou d' polin. F. rusticité, grossièreté, frugalité.
Etimolodjeye & tcherpetaedje
- bodje
- Motî etimolodjike da Grandgagnage, p. 81, etimon latén "bruscia" (bouxhnisse) FEW 21455b.
- brouxhûle
- cawete -ûle. [1]
- brouxhûlisté
- cawete -isté, 2000. [2]
Disfondowes
- brouxhire & brouxhûle
- brochûle, brochîre, brouchîre, brohûle, brouchîle.
Sicrijhas ezès motîs
- brouxhire
- brouchîr [G0, C1, C5, C9], bruchîr [G0], brouchîle [O0, O2, O3, O51, O100], brouchîre [C13], brouchîre [S117], brochîre [S117].
- brouxhûle
- brohûle [E2], brouchûre [S117], brouchûle [S117], brofioûle (Live so les spots di Ståvleu) [3], nén dins S0, S27, E34, E213.
- brouxhirmint
- brouchîrmint [S117], brochîrmint [S117].
- brouxhûlmint
- brouchûrmint [S117], brouchûlmint [S117].
- brouxhirté
- brouchîrtè [S117], brochîrtè [S117], brouchîrté [S117]. [4]