bwejhî (codjowaedje) [v.c.] 1. mete les stançons dins ene hoyire. On bwejhe li beur, les voyes, les taeyes. rl a: bwejhler. rl a: disbwejhî. F. boiser. 2. planter des åbes. rl a: ribwejhî. Disfondowes: bwèhî (i bwèhèye), bwèzer, bwazer, bwejî. | bwejhî, bwejheye [addj.] covrou (owe) d' åbes. C' est tos bwejhîs tienes ossu lon k' on pout vey. F. boisé(e). Disfondowes: bwèhî, bwèzé, bwèzè, bwazè, bwèjî, èye. | bwejhaedje [o.n.] 1. no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "bwejhî". F. boisement, étançonnage. 2. sitançnaedje d' ene voye di hoyire. rl a: bwejhlaedje. F. soutènement. Disfondowes: bwèhèdje, bwèjèdje, bwèjadje, bozâdje. | bwejheu [o.n.] (mot d' hoyire) ovrî ki bwejhe (ki mete les stançons). Disfondowes: bwèheu, bwèjeu.