bwejhe [f.n.] 1. boket d' bwès k' on va soyî po broûler el sitouve. rl a: [[Motî:xhinete|xhinete]], [[Motpi:côpon|côpon]]. F. bûche, rondin, tison. >> aveur ene bwejhe foû di s' fagot: aveur on bwès° foû di s' faxhene (esse ene miete sot). 2. gros boket d' bwès k' on s' è sieve po bouxhî so èn ôte. F. gourdin, matraque. rl a: [[Motî:bringonea|bringonea]], [[Motî:warokea|warokea]], [[Motî:nukete|nukete]]. 3. sôre di plantchî ki rcovere les meurs e payrou, do costé del plouve. F. boiserie. Disfondowes: bwèhe, bwâje, buche, boche, bwèje [bwèch]. Etimolodjeye: femrin di "bwès". | bwejhî [o.n.] sôre di cahoute basteye e fén mitan des bwès, rascovrowe di spenes eyet d' ronxhes. F. cabane. Disfondowes: bwèjî, bozî. | bwejhêye [f.n.] 1. fexhaedje di coxhes, di djniesses, di strin, po waeranti d' l' air. F. abat-vent; coupe-vent, paravent. rl a: [[Motî:hayon|hayon]]. Gn aveut sovint ene bwejhêye divant l' ouxh des måjhons, po espaitchî l' bijhe di shofler dvins a l' ivier, et a l' esté, on cujheut padrî, po n' nén aveur si tchôd dins les måjhones. Disfondowes: bwèjéye, bwèzée, bozée, bwèjêye. | bwejhreye [f.n.] plaece k' on mete li bwès al coete. F. bûcher, remise à bois. Disfondowes: bwèjriye [bwèchrîe], buchrîe, bwèhy'rèye.