cåkêye [f.n.] peclêye. End ont seur macsådé, u fwait macsåder, ene cåkêye, des milicyins houtous et des ôtes (L. Mahin). Guy Denis a scrît ene cåkêye di romans, floricontes, assayes, rimeas et pîces di teyåte (Y. Paquet). Disfondowes: caukêye, câkêye, câkée, kèkêye.