côp [o.n.]

1. a fé bouxhaedje. F. coup, choc.

2. (pus stroetmint) brut fwait pa ç' bouxhaedje la. F. coup, bruit.

3. tchaeke ricminçaedje d' ene sacwè. On dit eto: feye. F. fois.

| côpreye (v.v.m.) [f.n.] volêye di côps (d' ene clotche). >> souner l' côpreye: souner ene volêye di côps d' ene clotche po-z advierti les djins d' ene sacwè. On dit eto: ricôper. Loukîz a : Côpareye. F. sonner le tocsin.

Parintêye sol minme sinse :

• ricôper

Minme sourdant etimolodjike :

• côper

Mots d' aplacaedje :

• côp d' pî
• beacôp
• pacô, padecô
• tenoncô, tot d' on côp
• a côps