côper (codjowaedje) [v.c.]

1. taeyî dins (ene sacwè) po ndè fé des bokets. F. couper. >> côper on liård e cwate: rl a: liård. >> côper ene çanse e deus: rl a: çanse. >> I côpréve on sô e deus: rl a: sô.

2. ameder. Si tchet divna on prince charmant ki lyi djha: dji so seur ki t' rigretes di m' aveur fwait côper! (Henry Lepage). F. castrer, émasculer.

| côpeu, côpeuse u côpresse [o.f.n.] li ci (cene) ki côpe. Il ont toumé so des côpeus d' tiesse. F. coupeur.

| côprece [addj., todi padrî] ki côpe, k' a a vey avou l' côpaedje d' ene sacwè. >> fier côprece: ricepe des soyeus d' long. On dit eto: rifindrece. F. scie de scieur de long.

Etimolodjeye: cawete -rece.

• Dipus d' racsegnes so les fiers côpreces