calindjî (codjowaedje) [v.c.]

1. fé on procès a, prinde (ene sakî) a dfåt. I rivneut del nute avou s' begnon sins lampe et i s' a fwait calindjî do tchampete. Li tchampete m' a calindjî po sacwants betråles. Dji sereu calindjî po-z awè prusté on batea a vint djins ? (J. Schoovaerts). On dit eto: wadjî, ramasser. F. sanctionner, verbaliser, punir, mettre à l'amende.

2. rimostrer tot gueuyant. Li tchampete l' a calindjî, mins i n' lyi a pont fotou d' procès. F. réprimander, châtier.

3. rascråwer. Ces djins la sont bén calindjîs. F. éprouver. Etimolodjeye: viebe fwait sol mot calin (prinde come on calin).

| calindje [f.n.] (v.m.)

1. procès. F. contravention, amende.

2. toitche calindje: toitche di strin, metou so ene estipe, po dire k' on n' pleut nén passer. F. torche, brandon d'interdiction.