candjî
I. [v.s.c.] divni ôtmint k' on-z esteut.
II. [v.c.] fé divni ôtmint. Il ont candjî leu sistinme d' operance.
| candjmint [o.n.] çou ki candje, çu k' a candjî. On-z anonceut l' an 2000 come li cene des grands candjmints.
| candjaedje [o.n.]
1. candjmint.
2. vindaedje d' ene manoye et atchtaedje d' ene ôte. F. change. Fijhet i l' candjaedje des cwårs dins ç' banke la ?
| candjåve [addj.] ki pout esse candjî. C' est on plan ki n' est pu candjåve. F. modifiable, négociable.
| candjeu, candjeuse [o.f.n. & addj.] ki candje a totes les lunes. C' est des candjeus d' idêye, saiss, dimefeye t' è todi! F. versatile.
| candjisse [o.n.]
1. croejhmint di mwintes voyes ki c' est målåjhey a s' î rtrover. Dji m' pierdou dins les candjisses a l' intrêye di Lidje. Fr. enchevêtrement de routes.
2. sistinme di voyletes po candjî d' direccion la wice ki deus otostrådes si rcôpèt. Dj' a djusse rescontré èn otostopeu del nute dins on candjisse a Bordeaux, mins nén possibe di djoker; dj' a dvou continouwer, voye non voye (L. Mahin). Fr. échangeur.
Etimolodjeye : cawete -isse 1, 2002.
Parintêye :