canlete 2 [f.n.] sôre di pailon avou ene coviete ås trôs, k' espaitche å bolant lacea d' efour (di si stårer foû). Alez cweri l' laecea dins l' canlete. Il a rtcheyou ossu rade ki l' crinme do lacea dins ene canlete k' on rsaetche a tins do plin feu et l' rilôrer abeye disso l' plate-buze (L. Somme). F. poêlon à lait.

Omofone:

• canlete (f.n.; tchafete, badjawe)