caouxhler (codjowaedje) I. [v.s.c.] ouxhler tofer. II. [v.c.] 1. evoyî d' èn ouxh a l' ôte. 2. (imådjreçmint) cahossî l' esprit. Pouch, va cnoxhe li dobe face del djin: li bén et l' må ki l' coboutèt et caouxhler tofer (J. Bily). Disfondowes: ca.ouchler, ca.uch'ler. Etimolodjeye: viebe "ouxhler", betchete ca-.