carbone [o.n.] elemint do tåvlea d' Mendeleyev, del troke des nén metås, kinoxhou dizo l' essegne atomike C, li nombe atomike 6, eyet l' masse atomike 12. On l' trove dizo sacwantès fômes dins l' nateure a l' estat combiné, c' est li mwaisse compôzant des coirs vicants; c' est eto l' elemint essinciel do tcherbon. So cogne cristalijheye, il fwait do grafite ou des diyamants.

Etimolodjeye: do latén carbo, carbonis (tcherbon).

| carbonijhî [v.c.] broûler pår, disk' a ndè fé do tcherbon di tos les texhous vicants.

| carbonijhî, carbonijheye [addj.] k' a stî carbonijhî, k' a stî broûlé pår.

| carbonijhaedje [o.n.] accion do viebe carbonijhî.

| carbonike [addj.] (mot d' tchimisse) acide carbonike: H₂CO₃. gaz carbonike: gaz rizultat do broûlaedje do carbone pa l' ocsidjinne, di formule CO₂; c' est l' gaz k' on rsaetche tot respirant.

| carbonate [o.n.] (mot d' tchimisse) sé ou ester fwait a pårti d' l' acide carbonike.

| carbonile [o.n.] (mot d' tchimisse) radicå bivalint —CO—.

| carbonifere [o.n.] termene djeyolodjike do paleyozoyike, ki va d' i gn a 360 a 286 miyons d' anêyes; insi lomêye paski c' est des foresses do carbonifere k' ont stî fwaites li plupårt es voennes di tcherbon.

Parintêye:

• carbocsile
• carbocsilaze

• Dipus d' racsegnes sol carbone
• Dipus d' racsegnes sol gaz carbonike
• Dipus d' racsegnes sol carbonifere